امیرمختار کریمپور، مشهور به کریمپور شیرازی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، که در تاریخ ۴ بهمن ۱۲۹۹ هـش (یک ماه قبل از کودتای سیّدضیاء و رضاخان) در روستایی از توابع شهرستان استهبان فارس دیده به جهان گشود، در دهه سی مدیر مسئول نشریۀ فعال و سیاسی «شورش» در نهضت مقاومت ملّی به شمار می رفت و تا آخرین روز حکومت ملی و مردمی مرحوم دکتر مصدّق از پیشوای خود حمایت نمود و به همین منظور پس از کودتای ننگین ۲۸ مرداد و استقرار مجدد حکومت جور پهلوی، مورد غضب قرار گرفته و پس از دستگیری و زندانی شدن از آنجا که بیشترین مخاطب وی در نشریه دربار و خاندان منحوس پهلوی علی‌الخصوص شخص اشرف بود مورد غضب قرار گرفته و او را به طرز فجیعی آتش زده و از بین بردند.
کریمپور شیرازی تندترین سرمقاله‌ها را علیه اشرف (کسی که دکتر مصدق در زمان نخست‌وزیری‌اش بارها او را به دخالت در امور مملکت متهم می‌کرد) می‌نوشت؛ برای نمونه در یکی از مقالاتش چنین آورده است:
«... مردم میگویند اشرف چه حق دارد که در تمام شئون مملکت دخالت کرده و با مقدرات و حیثیت یک ملت کهنسال بازی کند... مردم میگویند چرا خواهر شاه در امور قضائیه و مقنّنه و اجرائیه این مملکت دخالت نامشروع میکند»
منقول است کریمپور در ضیافتی که برپا شد و اشرف پهلوی و نزدیکان دربار حضور داشتند به دستور اشرف روی وی بنزین ریخته و او را آتش زدند. فردای آن شب، از افراد بیرون زندان کسی ندانست که آن شب، در زندان لشکر دو زرهی چه گذشته است. تنها همین را فهمیدند که روزنامههای تهران خبر از آتش گرفتن کریمپور شیرازی دادند. البته به دروغ نوشتند که کریمپور خود را آتش زد؟
ذیلاً خبری از این عمل وحشتناک به نقل از روزنامه فرمان را ملاحظه خواهید کرد.
مرحوم امیر مختار کریم‌پورشیرازی (نفر سوم از راست) در کنار مرحوم دکتر مصدق
روزنامه فرمان ۲۵ اسفندماه ۱۳۳۲ صفحات ۱ و ۲
تو در نماز عشق چه خواندی؟