همه چیز از آنجا شروع شد که کمتر از یک ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) در 15 اسفند 1357 بیان کردند که:
«در وزارتخانه‌های اسلامی، نباید زن‌های لخت بیایند. زن‌ها بروند، اما باحجاب باشند. مانعی ندارد بروند، کار بکنند، لکن با حفظ حجاب شرعی باشند»
و این سخنان در آستانه هشتم مارس «روز جهانی زن» که هر سال به مناسبت آن در سراسر جهان مراسمی در بزرگداشت آن برگزار می شود، صورت گرفت. زنان تهرانی که عمدتاً بانوان بی حجاب بودند، در اعتراض به این سخنان و همچنین برای اینکه ثابت کنند غیر از 17 دی (روز کشف خحجاب رضاخانی) هم می شود برای زنان ارزش قائل شد، روز 17 اسفند ماه 1357 در دانشگاه تهران و اطراف آن دست به تظاهرات و اجتماع مسالمت آمیز زدند لیکن مورد اعتراض و حمله مخالفین بی حجابی قرار گرفتند. افراد حزب اللّهی این اجتماع را به هم ریخته و شعارهای تندی بر علیه شرکت کنندگان سر دادند از جمله:
«به گفته خمینی یا روسری یا توسری»،
«ما پیرو قرآنیم، بی حجاب نمی خواهیم»،
«حزب فقط حزب اللّه، رهبر فقط روح اللّه»
و در مقابل زنان حاضر در اجتماع هم شعار می دادند:
«حجاب ما، صداقت و پاکی ماست»
«ما زنان ایرانیم، در بند نمی مانیم»
و باز مخالفین شعار می دادند:
«عروسک فرنگی - برو گمشو»
و .....
هفته نامه تهران مصور به سردبیری «مسعود بهنود» در شماره 25 اسفند 1357 خود مفصّلاً به درج گزارش این رویداد تاریخی پرداخته که بدون هیچگونه تحلیل و پیش داوری برای اولین بار پس از 45 سال در فضای مجازی به باز نشر آن می پردازم.
امید است مورد استفاده محقّقین محترم و کاربران معزّز قرار گیرد.
تهران مصور 25 اسفند ماه 1357 صفحات 22 تا 26
تو در نماز عشق چه خواندی؟