یادداشت های پراکنده - سوّم محرّم

همانگونه که در مطالب گذشته در این وبلاگ و وبلاگ های قبلی که مورد هجمه دشمن قرار گرفته و از بین رفت متذکر شدم، کلنگ تأسیس و احداث جامعةالإمام الصّادق علیه السّلام (دانشگاه امام صادق علیه السّلام) در نیمۀ شعبان 1400(تیرماه 1359) توسط مؤسس و ریاست عالیۀ مادام العمر این دانشگاه، فقیه عالیقدر حضرت آیت اللّه العظمی منتظری (قدّس اللّه نفسه الزّکیّة) در تقاطع خیابان مرحوم آیت الله طالقانی (ره) با ولیّ عصر (عج) بر زمین زده شد (البته بعد از بازگشایی این دانشگاه محل آن به بزرگراه شهید چمران منتقل شد) که خبر آن در روزنامه 8 تیرماه 1359 منتشر گردید.

روزنامه اطلاعات دو روز بعد در تاریخ 10 تیرماه 1359 مصاحبۀ اختصاصی خود با مجاهد نستوه و دوم شخص انقلاب اسلامی را در صفحۀ 4 منتشر نمود که ذیلاً ملاحظه می نمایید.

فقیه برجسته و عالی مقام جهان تشیّع در این مصاحبه بیان نمودند:

ــ علت نامگذاری این دانشگاه به نام امام صادق (علیه السّلام) مقام والای آنحضرت در علم و دانش و فضیلت است و می خواهیم به همۀ دنیا بفهمانیم اسلام، عرب و فارس ندارد و فرهنگ عربی، مختص اعراب نیست و همۀ کشورهای اسلامی می توانند با این دانشگاه ارتباط داشته باشند.

ــ دانشگاه بزرگ اسلامی کانون دین و دانش است.

ــ عده ای خیال نکنند که با انتخاب نام جامعةالإمام الصّادق، می خواهیم جنگ شیعه و سنّی راه بیاندازیم، امام صادق علیه السّلام امامی است که علمای با انصاف سنّی برای ایشان بسیار احترام قائلند زیرا پیشوایان چهارگانه (ائمۀ اربعۀاهل سنّت)، یعنی ابوحنیفه، شافعی، احمد بن حنبل و مالک بن انس، بلا واسطه یا مع الواسطۀ شاگردان امام صادق علیه السّلام بوده اند.

ــ آزادی در انتخاب استاد، که در حوزۀ علمیه رعایت می شود، از کمالات مهم شیوۀ آموزش است.

ــ از همۀ استادان مؤمن و متعهد و علمای اسلام برای تدریس در این دانشگاه دعوت خواهد شد.

بسمه تعالی

همانگونه که قبلاً نوشتم بنابر اعلام دفتر حضرات آیات عظام سیستانی و شبیری زنجانی (دامت برکاتهما) بر مبنای اینکه ماه با چشم عادی قابل رؤیت نبود، اول محرم 1445 هـق برخلاف تقویم روز پنجشنبه 29 تیرماه 1402 هـش آغاز شد بنابراین روز عاشورا هم باید روز شنبه هفتم مرداد ماه باشد نه جمعه 6 مرداد، اما متأسفانه بنا بر جوّ امنیتی که سالهاست در جمهوری اسلامی ایران برقرار بوده و بالإجبار یک نفر را مرجع می دانند و آن شخص رهبری است (اینکه ایشان اصولاً در مقامی نیست که بتواند در کسوت مقام منیع مرجعیّت شیعه باشد چون مراحل آن را طی نکرده است که بحث دیگری می طلبد و البته من در اولین روزهایی که این وبلاگ را در سال 1386 راه اندازی کردم در این زمینه نوشتم اما متأسفانه آن را از بین بردند) و وی هم رؤیت هلال را فقط با چشم مسلح قبول داشته و به فتوای سایر مراجع نه احترام می گذارد و نه اهمیّت می دهد لذا امر همان است که وی و عمّالش اعلام می کنند و مردم هم که دیگر عادت کرده اند خبری از سایر مراجع و مجتهدین نشوند (گرچه در حال حاضر با وجود فضای مجازی این موضوع می تواند بهتر اطلاع رسانی شود) برایشان فرقی ندارد که روز عاشورا جمعه باشد و یا شنبه چون به قول معروف «النّاس علی دین ملوکهم». از همه بدتر اینکه در صدا و سیمای جمهوری اسلامی به دروغ از کربلا و نجف گزارش می دهند که شب و روز جمعه، شب و روز عشورای حسینی علیه السّلام است و باز از آن هم بدتر اینکه در کانال دفتر حضرت آیةاللّه العظمی شبیری زنجانی (مدّظلّه العالی) مشاهده می شود که خبر از برگزاری مراسم عزاداری در بیت شریف ایشان در روز جمعه آن هم به عنوان «روز عاشورا» داده می شود در حالیکه با خبری که اول محرم کسب شد باید روز شنبه عاشورا باشد خلاصه نمی دانم این درد را به کجا ببرم که دفتر این مرجع معظّم تقلید هم از عوامل امنیتی و اطلاعاتی ترسیده بر خلاف فتوای مرجع خود خبر دروغ منتشر می کنند (اگر خدای ناکرده حضرت آیةاللّه العظمی شبیری زنجانی هم از این موضوع خبر داشته باشد که وا ویلا خواهد بود چون هم اجازه نشر دروغ داده اند و هم شجاعت لازم را برای اعلام روز شنبه به عنوان عاشورا نداشته اند که در این صورت به مقام مرجعیّتشان خدشه وارد خواهد شد.)

شاید برخی بگویند چه فرقی می کند جمعه روز عاشورا باشد یا شنبه، به هرحال یک روز عزا برگزار شده است و مردم به خیابان ها آمده و دستجات عزاداری به سینه زنی و نوحه خوانی پرداختند، من در مقابل می گویم پس دیگر به معاویه (علیه اللّعنة و العذاب) نباید خُرده گرفت که نماز جمعه را روز چهارشنبه اقامه کرد و کسی هم صدایش در نیامد که ای آدم لعین، نماز جمعه از عنوانش معلوم است که باید روز جمعه خواند شود نه روز چهارشنبه. لذا ما در روایات داریم که روز عاشورا نباید کسی به دنبال مسائل دنیوی و مادی برود چرا که به خواری مبتلا خواهد شد و همچنین بنا به قول مرحوم علامه امینی (رضوان اللّه تعالی علیه) باید شب و روز عاشورا برای سلامتی وجود مقدّس امام عصر (عجّل اللّه تعالی فرجه الشّریف) صدقه داد و این شب روز کی بوده است (شب و روز جمعه و یا شب و روز شنبه)

خلاصه اگر حکومت و دستگاه حاکمه کنونی، برای مرجعیّت اهمیّت قائل بود (که هرگز چنین نیست)، باید شنبه را هم تعطیل اعلام می کرد تا کسانی که مرجع تقلیدشان غیر از رهبری بود هم بتوانند با خیال راحت إقامۀ عزا نمایند نه اینکه به دنبال کسب و کار باشند و روزی که أحزان آل محمّد (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) تازه می شود و روز غم و اندوه و نوحه و عزاداری باید باشد را همچون روزهای دیگر تلقّی نکرده و به دنبال کارهای شخصی و اداری نباشند.

به قول سعدی (علیه الرّحمة):

«من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال»

لطف‌الله دژکام در خطبه‌های نمازجمعه این هفته شیراز (۳۰ تیر ۱۴۰۲) گفت:

«اگر از امامی که امروز خدا واجب کرده که اطاعتش کنیم فرمانبرداری نکنیم با مشکل روبرو خواهیم شد، امام داناست و از طرف خدا سخن می‌گوید.»

وی با بیان اینکه انسان برای خداشناسی باید امام‌شناس شود، یادآور شد: «در زمان غیبت حضرت ولی عصر (عج) خود حضرت کسی را تعیین کرده که در جایگاه رهبری قرار بگیرد.»

این خبر در سایت سی ان ان فارسی درج شده بود که من ذیل آن نوشتم:

«گویند روزی ملا نصرالدین به همراه مریدان خود قدم زنان طی مسیر می فرمود که ناگاه فکری به خاطرش خطور کرد و بر جای ایستاد. مریدان که از این حرکت سخت متعجب بودند لب به سخن گشودند و گفتند: یا شیخ از چه روی وانگهی دست از حرکت کشیدی؟ ملا که تعجب را در چشمان مریدان می دید دست بر کمر همی نهاد و سینه سپر کرد و گفت: فی الحال زیر پای من درست نقطه مرکز و وسط زمین است! مریدان انگشت به دهان نهادند و متحیر به یکدیگر می نگریستند. احدی از مریدان گفت: شگفتا یا شیخ! این ادعا را چگونه برایمان به اثبات می رسانی؟ ملا با صدایی نرم و قاطع پاسخ داد: هرکس باور نمی کند برود زمین را متر کند!! حاضران جملگی قرار از کف داده و انگشت به دهان نهاده و از زیرکی ملا، بسی حضّ و بهره بردند!
آخر کسی نیست به امثال دژاکام بگوید این ادعا را چگونه می خواهی ثابت کنی؟ نکند تو هم مثل جناب ملانصرالدین می گویی اگر باور ندارید بوید از خود امام زمان (عج) بپرسید؟
تو را به خدا مردم را با این اظهار نظرات چاپلوسانه تان بیشتر از این از دین مقدّس اسلام متنفّر نسازید.»

همچنین در توقیع شریف امام عصر (عجّل اللّه تعلی فرجه الشّریف) به جناب علیّ بن محمّد سمری (چهارمین نائب خاصّ آنحضرت) آمده است:

«خداوند در وفات تو به برادرانت اجر عنایت فرماید. تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد. پس کارهایت را تمام کن و هیچکس را جانشین خود قرار نده؛ زیرا اکنون غیبت دوم آغاز شده و تا زمانی طولانی که خداوند اجازه فرماید، ظهوری نخواهد بود تا قلوب (مردم) از قساوت، و جهان از بی‌عدالتی مشحون گردد و کسانی به سوی هواداران (شیعیان) من آیند و مدعی شوند که مرا رؤیت کرده‌اند. لکن آگاه باش، هر کس قبل از قیام سفیانی و صیحه آسمانی ادعای رؤیت مرا کند، افترا زنندهٔ دروغگوست.»

منبع: تاریخ بایگانی، صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۱۶.

نتیجه: پس اینکه امام زمان (علیه السّلام) کسی را جانشین خود قرار داده اند تهمت و افتراء به آنحضرت است و چنین سخنانی جز تملّق و چاپلوسی چیز دیگری نیست.

در پی سخنرانی امام خمینی (رضوان اللّه تعالی علیه) در جمع مردم میانه و آذربایجان و تذکر در خصوص ایجاد توطئه در حوزه های علمیه و اظهار نظر شیطنت آمیز برخی اشخاص در این زمینه، فقیه عالیقدر حضرت آیةاللّه العظمی منتظری (قدّس الله نفسه الزّکیّة) طی نامه ای به حضور امام امّت مرقوم فرمودند:

«سطح آگاهی و رشد ساسی حوزۀ علمیۀ قم، بحدی است که توطئه های صهیونیستی هیچگونه اثری در آن ندارد»

«تاریخ پر شُکوه این پایگاه امام صادق (علیه السّلام) شاهد است که در دوران رژیم شاه معدوم، چگونه در برابر نقشه های شیطانی ساواک، ایستادگی کرد.

«اینجانب مطمئنّم که مراجع اسلام و روحانیون اهل تسنّن، با کمال درایت و آگاهی، دست آمریکا و صهیونیسم جهانی را در لابلای این جریانات، بخوبی می بینند.»

روزنامه اطلاعات 27 فروردین 1360 ص 1 و 31 فروردین 1360 ص 4