یادداشت های پراکنده - سوّم محرّم

روزنامه اطلاعات 14 شهریور 1361 صفحه 1

روزنامه انقلاب اسلامی، 16 فروردین 1359 ص 4

آقای مصطفی ایزدی:
«خاطره ای از مرحوم آیت الله منتظری دارم که نشان دهنده آینده نگری آن انسان بزرگ بود . در اسفندماه ۶۶ من از عملیات والفجر ۱۰ که در کردستان ایران و عراق در ارتفاعات ماووت و در منطقه سلیمانیه انجام گرفته بود به تهران بر می گشتم. در بین راه خدمت فقیه عالیقدر در قم رسیدم. ایشان در جریان عملیات قرار داشتند و شنیده بودند که تعدادی از جوانان خراسانی  که  برای شرکت در عملیات به جبهه آورده بودند، زیر برف سنگین جان داده و به شهادت رسیده‌اند. ایشان از من پرسیدند که فرماندهان را می‌بینی؟ عرض کردم که من معمولاً در سنگرهای آن ها هستم.  گفتند به آنها بگوئید جنگیدن در کردستان عراق بی فایده است و شاید هم به نفع صدام باشد ، اینقدر جوانان را نبرید در این برف و سرما به دردسر بیندازید. از ایشان پرسیدم چرا؟ توضیح دادند که: کردستان عراق در دست صدام نیست، از این که نیرو های ایرانی در شمال عراق متمرکز و سرگرم عملیات شوند صدام خیلی خوشحال می شود و فرصت پیدا می کند نیروهای نظامی خود را به جنوب منتقل کند و دست به عملیات ایذائی یا تجاوزکارانه بزند. از طرفی رهبران کردها یعنی بارزانی و طالبانی بدون اجازه آمریکا و شوروی آب نمی خورند، لذا سرمایه گذاری روی آن ها هم به نفع ما نیست.
آیت‌الله منتظری، پیش بینی درستی کردند، چون چند روز بعد از آن، صدام با بمباران شیمیائی حلبچه مظلوم، دشمنی خود را با کردها نشان داد، ضمناً تا رزمندگان و فرماندهان ایرانی سرگرم عملیات والفجر ۱۰ بودند، صدام تمام نیروهای خود را در جنوب عراق منتقل نمود و با آرایشی جدید آنان را آماده حمله به کشور عزیزمان کرد. در اوایل سال ۶۷ حمله را آغاز کردند، اول بندر فاو را از دست نیروهای ایران پس گرفتند، سپس وارد خوزستان شدند و علی رغم این که ایران قطعنامه ۵۸۹ سازمان ملل را پذیرفت، نیرو‌های عراق مجدداً بخش هائی از خوزستان را مورد تجاوز قرار دادند و همزمان سازمان منافقین را تحریک و حمایت کردند که به ایلام حمله کنند و آن جنایت هولناک را بیافرینند. اگر چه در عملیات مرصاد، منافقین به سختی شکست خوردند، اما خسارت زیادی به ما وارد کردند.
خدا بر درجات آن فقیه دور اندیش بیفزاید که حتی در موضوعاتی چون جنگ، پیش بینی هایشان درست بود.»